Thalassa
*** Heren 1 sluit seizoen waardig af: 3-2 overwinning op Bedum ***
 
Als je denkt alles wel gehad te hebben komt de Meeuwen weer met iets anders. We moeten nu naar Grijpskerk in plaats van Zuidhorn. Zal wel komen omdat de realiteit is doorgedrongen na mijn verslag van vorig seizoen. Men wil niet nogmaals met homo’s geassocieerd worden dus maar es kijken waar de Grijpskerkers voor uitgemaakt worden. Grijpskerk is een dorp in de gemeente Zuidhorn. Het is ontstaan vanuit een dijkdorp. De inwoners van de plaats hadden vroeger als bijnaam Smaalruggen, ahha dit zal de reden van uitwijken zijn. Ze worden liever voor Smaalruggen uitgemaakt dan Homo’s.

Waarschijnlijk rond 1476 kwam een nieuwe dijk gereed die het gebied rond Grijpskerk aan de zee onttrok. Deze dijk kreeg een zijl bij Munnekezijl en liep in de richting van het dorp Niezijl. In de Ruigewaard, zoals het gebied nu genoemd wordt, ontstond kort na de inpoldering rond 1500 een nederzetting op de huidige plaats van het dorp, waarbij kort daarna in opdracht van de Groningse jonkheer Nicolaas Grijp een kapel moet zijn gebouwd, waarschijnlijk op zijn borgterrein. De kapel behoorde bij Sebaldeburen, maar werd kort daarop waarschijnlijk bevorderd tot kerk. Nicolaas Grijp woonde in een slot ter hoogte van de huidige Jonkerslaan. In 1864 kreeg het dorp een belangrijke waterverbinding door de bouw van een sluis te Gaarkeuken, die in 1924 en 1980 werd vervangen. Rond 1866 werd een spoorlijn aangelegd tussen Groningen en Leeuwarden en kreeg het dorp een spoorwegstation . Sinds 1990 vormt Grijpskerk onderdeel van de gemeente Zuidhorn. Kijk,  en daarom kunnen de Meeuwen zich dus draaikonten noemen een combinatie van Smaalruggen en Homo’s.

Bekendste telg die Grijpskerk voortbracht is Dirk Scheringa.

Nu we dit allemaal weten kunnen we ons op de wedstrijd focussen. Aangezien ik al een jaar lang succes verhalen schrijf ga ik dit verslag vanuit het oog punt van de meeuwen schrijven. Nou dan weet dit alvast, hoe erg het allemaal was volgt nu. Donderdag hard onderuit gegaan tegen een team waarvan wij dachten te kunnen winnen. En dan met de wetenschap dat zaterdag Thalassa komt, herstellen en maar zien hoe het loopt. Zaterdag merk je toch dat er een bepaalde gebrandheid is op revanche van de slechte pot van donderdag. Het inslaan gaat lekker we rossen heerlijk de ballen tussen de rij van de tegenstander door waardoor hun inslaan lekker verstoord wordt. Zij beginnen met de opslag en blèrend hebben we de eerste set al binnen. Begin van de set gaat gelijk op en dan volgt een mooie serie. De opdracht is simpel rechtdoor serveren op nummer 7, houdt hem diep.

De tegenstander noopt zich in de tweede time out en ik ben blij dat ik er niet bij hùn tussen sta want onze coach komt niet boven dit blèrende geweld uit. Wij blijven gewoon lekker spelen en het gaat hartstikke lekker alles lukt en als we al een bal niet goed raken gaat deze alsnog het net over en valt erin. En wanneer we een bal uitslaan ziet de scheids hem wel in. Wat kan er vandaag nog fout gaan?

De eerste set halen we binnen met 25-22 en om de tegenstander nog een beetje te irriteren zingen we vrolijk ” vier nul, vier nul”.  Doet het altijd goed. Gedurende de tweede set zien we de spelverdeler ( holmaat1) van het veld gaan, naar verluid rugklachten. Het wordt er niet beter op en wij spelen onze beste volleybal. Een hoop lol lekker zingen ketse, ketse, ketse bal en  ecie, ecie doen het goed. De tegenstander is volledig van slag en loopt te mopperen op de scheids en elkaar. De tweede set is ook binnen 25-18 en we zingen maar weer eens vier nul, vier nul. De derde set brengt de tegenstander wat fris bloed en wij blijven staan het gaat hartstikke goed dus never change a winning team. Ze nemen brutaal de leiding maar die doen we in no time teniet. We lopen de gehele set gelijk op maar wij hebben gelukkig nog de scheidsrechter. Deze helpt ons aan de overwinning en de tegenstander is des duivels. Zelfs de scheidsrechter geeft toe dat hij fout zit maar heeft de beslissing al genomen. 26-24 en drie nul is het al. De vierde set blijven wij prima spelen en alles lukt, de meest onmogelijke ballen gaan erover we mogen zelfs ballen naar de tegenstander gooien het is allemaal een punt waard. Ze worden er stapel gek van en wij blij. Zoals in de eerste set al aangekondigd wordt het 4-0, wij spelen als een volwaardig kampioen.

 De eerste nederlaag sinds een jaar is een feit en wat voor één. Het lag niet aan de scheids de tegenstander was goed en wij stelden daar te weinig tegen over als dit maar niet de trend van 2011 wordt.

Schlemiel of the match: Mattijn Vermaas, een bal binnen de drie, binnen de drie slaan op eigen speel helft is een sterk staaltje